ကိုရီးယား သာသနာျပဳ (၂)

... ၁၉-၄-၂၀၀၂ မွတ္မွတ္ရရ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ကုိရီးယားကို ႂကြတဲ့ေန.။ ထံုးစံအတိုင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဆိုေတာ့ အေရးတယူလုပ္ၿပီး ဆက္စပ္ေနတဲ့ အသိုင္းအဝုိင္းအားလံုးက လုိုက္ပုိ.ခ်င္ႀကတယ္။ ဦးစႏၵိမာ(ေရး- ယခု သီရိလကၤာ) ဦးနႏၵဓဇ၊ မယ္ေတာ္ႀကီးနဲ. ရန္ကုန္ေရာက္ေနတဲ့ အမႏွစ္ေယာက္၊ ဧကမၻာေဆးတုိ္က္ ဦေအာင္ကိုကို ေဒၚျမင့္ျမင့္ဝင္းနဲ. ကိုရီးယား စကားျပန္ ဦးျမင့္ဟန္တို. ညီအကိုတေတြ ေလဆိပ္ကို လိုက္ပို.ၾကပါတယ္။ မွတ္တမ္း ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၾကေပါ့ေလ။ အခုေတာ့လညး္ အိမ္ဦးနဲ.ၾကမ္းျပင္ဆိုတာလို ႂကြေနေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ ဘယ္သူမွေတာင္ မပါေတာ့ဘူး။ ေလဆိပ္ကို ကားေမာင္းပို.တဲ့ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသာေလးနဲ. ၂ေယာက္ထဲ။

...ပထမဆံုး အႀကိမ္တုန္းက လုိက္ပို.ရင္း အထဲဝင္ခါနီး မယ္ေတာ္ႀကီးက “သာသနာ ျပဳႏူိင္တဲ့ ရဟန္းေကာင္း ရဟန္းျမတ္ အာဇာနည္ ျဖစ္ပါေစဘုရား”တဲ့။ ဘုန္းႀကီးက ျပံဳးမိတယ္။ မိခင္ ဆုိတာကေတာ့ သားသမီးအေပၚမွာ ဒီလုိပဲ ထင္တစ္လံုးနဲ. မဟုတ္လား။ အထင္ ႀကီးတာလား။ သိပ္ေမွ်ာ္လင့္တယ္လုိ. ေျပာရမလား။ လူေရွ.သူေရွ.ဆုိေတာ့ ရွက္ေတာင္ရွက္မိ ေသးတယ္။ အမွတ္တရ တစ္ခုကေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚတက္ ေနရာယူျပီး မၾကာ ခင္မွာ ဘုန္းႀကီး အင္မတန္ ၾကည္ညိဳေလးစားရပါတဲ့ သဒၶမၼရံသီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ႂကြလာတာေတြ.ရပါတယ္။ လကၡဏာေတြ ေဗဒင္ေတြ အတိတ္နမိတ္ေတြ မယံုဘူူးဆုိေပမယ့္ မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ. ဆုေတာင္း စကားနဲ. သိပ္ကာလမျခားခင္ ျပည္ပသာသနာျပဳ ဆရာေတာ္တစ္ပါးနဲ. ဆံုရတာကိုပဲ နမိတ္ေကာင္းလားလုိ. အားက်စိတ္နဲ. မဝံ့မရဲေတြးမိေသးတယ္။ မတ္တပ္ရပ္ လက္အုပ္ခ်ီ အရုို အေသေပးဖူးေမွ်ာ္ရင္း ေမးေလွ်ာက္ ၾကည့္ေတာ့ ထုိင္းမွာ တရားစခန္းရိွလုိ. တရားေဟာ တရားျပ ႂကြတာတဲ့။ ထုိင္ခံုၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးရဲ. ေနာက္တည့္တည့္က ခံုျဖစ္ေနလို. ထုိင္သာ ထုိင္ေနရတယ္ စိတ္ထဲက မသက္မသာနဲ.။
ျပည္ပထြက္ေတာ့မွပဲ ဘုန္းႀကီးတုိ. ပထမဆံုး အႀကိမ္အေနနဲ. ေလယာဥ္စစီးဖူးတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာ တစ္ခါမွ မစီးဖူးပါ။ ရန္ကုန္ မႏၲေလး ျမန္မာ့ေလေၾကာင္း (ဂ်က္)ေလယာဥ္စီးခ ၉၀၀က်ပ္ ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ. ေျပးေနတဲ့အခ်ိိန္ စီးမယ္ဆုိရင္ ဘုန္းႀကီးေတြအတြက္ လက္မွတ္က သိပ္မခက္ပါဘူး။ ၈၈ အေရးအခင္းေနာက္ပိုင္းအထိကိုပဲ ဆရာဘုန္းႀကီးအတြက္ မံုရြာကေန မႏၲေလးကို သြားၿပီး မၾကာခဏ လက္မွတ္ ဝယ္ေပးခဲ့ရဖူးပါတယ္။ လူေတြဆိုရင္ေတာ့ အစိုးရ ယႏၲရား ထံုးစံအတိုင္း အေကာင္ႀကီးႀကီး အၿမီးရွည္ရွည္ မဟုတ္ရင္ ေမွာင္ခိုေတြ ေခ်ာင္ခိုေတြနဲ.မွ ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီးႏိူင္လြန္းတယ္ ခံစားမိလို. မစီးျဖစ္ခဲ့ပါ။ S.Eဆိုတဲ့ အျမန္ ရထားေပၚစက ရထားခ၃၀၀ေက်ာ္နဲ. စီးျဖစ္တာေတာင္ စိတ္ထဲက သိပ္မလံုဘူး။ သာသနာ့ေဘာင္ ေရာက္တယ္ဆိုကတည္းက ၿခိဳးၿခံေရာင့္ရဲမႈ က်ဳိးႏံြႏွိမ့္ခ်မႈေတြကိုခ်ည္းပဲ သင္ယူခဲ့ရတာကိုး။ သိပ္ၿပီး အေကာင္း ႀကိဳက္ေနတာ ဇိမ္ခံခ်င္ေနတာကိုက ရဟန္းေကာင္း မပီသတာ မဟုတ္လား။
ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျပည္ပခရီး TG-306 လား။ ဘန္ေကာက္မွာ ထရန္စစ္။ ေလယာဥ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စီးဖူးတာဆိုေပမယ့္ သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ သင္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ အဂၤလိပ္စာရဲ. ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘာအခက္အခဲမွမရွိသလို အမွားအယြင္းလည္း တစ္ခုမွမရွိခဲ့ပါ။ ငယ္ငယ္က တစုိက္မတ္မတ္ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘာသာျပန္ဝတၳဳေတြကလည္း ႏူိင္ငံျခားဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ သိပ္မစိမ္းသလုိပဲ ခံစားမိေစတယ္ ထင္တာပဲ။ ကိုယ့္ႏူိင္ငံမွာ မျမင္ဖူး မၾကားဖူး မႀကံဳဖူးေပမယ့္ စာေတြ.ရွိေတာ့ အကၽြမ္းဝင္လြယ္တာေပါ့။
၂၀-၄-၂၀၀၂ မွတ္မွတ္ရရ ကုိရီးယားကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ စေရာက္တဲ့ေန.။ အင္ခ်ဳံးႏူိင္ငံတကာေလဆိပ္ စဖြင့္တဲ့ႏွစ္ပဲထင္ပါတယ္။ အေသအခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ဆင္းရဲတဲ့ ႏိူင္ငံသားေတြ ခ်မ္းသာတဲ့ႏူိင္ငံကို သြားတဲ့အခါတိုင္း ခံစားရတဲ့ အထင္ေသးခံရမႈနဲ. မယံုၾကည္ခံရမႈကေတာ့့ မလြဲမေရွာင္သာ အတိုင္းအတာတစ္ခု အထိေတာ့ ၾကံဳရေသးတာပါပဲ။ ပင့္စာကိုေတာင္းျပီး ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ပင့္တဲ့ဖူဆန္းကဘုန္းႀကီးနဲ. လုိင္းေပၚမွာ တုိက္ရုိက္ ေတြ.တဲ့အျပင္ လာၾကဳိတဲ့ ဆိုးလ္က ကေလးမေလးကလညး္ ေလဆိပ္ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးကို ဖုန္းတစ္ဂြမ္ဂြမ္ဆက္ေနေတာ့ သိပ္မရစ္ပါဘူး။ သူက အေမရိကန္မွာ ၂ႏွစ္ေနခဲ့ဖူးေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏိူ္င္ငံေတြရဲ. ဆင္းရဲသားႏိူင္ငံေတြအေပၚထားတဲ့ သေဘာထားနဲ. အထာကိုသိသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘုန္းႀကီး ဘက္ဂေရာင္း အခို္င္အမာရွိတယ္ဆိုတာ သိေအာင္လို. ေလယာဥ္မဆိုက္ခင္ ကတည္းက ဖုန္းတစ္ဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ေနတာတဲ့။ ဗဟုသုတ အၾကားအျမင္ အေတြ.အႀကံဳ မ်ားျခင္းသည္လညး္ မဂၤလာတစ္ပါးမဟုတ္လား။ သူမရဲ. ဗဟုသုတေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးမွာ ခ်မ္းသာပြားခဲ့ ရပါတယ္။ [စကားခ်ပ္။။ ဒီကေလးမက ေတာ္ေတာ္ကို ထက္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဘုန္းၿကီး အျပန္မွာ ျမန္မာျပည္ကို လုိက္လာျပီး ဘုန္းႀကီးရဲ.စန္းျမသီတာ မဟာစည္ရိပ္သာမွာ တရား အားထုတ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းက စခန္းပြဲျပီးသြားေတာ့ သူ.ကို သဒၶမၼရံသီရိပ္သာမွာ ဘုန္းႀကီး ကိုယ္တုိင္ပဲ လိုိက္အပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူအျပန္မွာ အခု လွည္းကူး ဓမၼမာမက ဆရာေတာ္ဦးဣႏၵက (အဲဒီအခ်ိန္က အင္းတိုင္ သဒၶမၼရံသီ နာယက)ကလည္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ ကိုရီးယားကိုႂကြမွာ အေဖၚမရွိတာနဲ. သူနဲ. အတူႂကြျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္မွာ ျမန္မာျပည္လုိပဲ ဘုန္းႀကီးဦးဣႏၵကကို ကားေလး တစ္စီးနဲ. သီးသန္. ပို.ေပးပါလို. ထုိင္းေလေၾကာင္းကို သြားအေရးဆုိတာ ပို.ေပးသတဲ့။]
ပစၥည္းေရြးၿပီး ထြက္လာေတာ့ ေလဆိပ္ meeting point မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ကေလးမက Warmly welcome to Korea. Forgive me Sir, if I did something wrong. I’m not sure how to serve a Buddhist monk especially like you; a foreigner monk. ေတြ.ေတြ.ခ်င္း အဲဒီကေလးမက ပန္းေလးတစ္ပြင့္ လွမ္းေပးရင္း (ကပ္လွဴရင္း) ေျပာခဲ့တဲ့စကားပါ။ ကုိရီးယား ေရာက္ျပီးမွ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျမင္ဖူးတာေတြထဲက အခုအခ်ိန္အထိ မွတ္မွတ္ရရရွိေနတာကေတာ့ ပထမဆံုး အလွဴခံရတဲ့ပန္း။ အစိမ္းေရာင္ ႏွင္းဆီ။ တစ္ပြင့္ထဲ။ ဒီ့အရင္က မျမင္ခဲ့ဖူးပါ။

Posted in: ေဆာင္ပါးမ်ား