"သီလ ေျခ၊ သဒၶါလက္ " ဆုိတဲ့ စကားကို ဘုန္းၾကီးတို. ျမန္မာေတြ ၾကားဖူးၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ဘုရားေဟာအရွိ အတိုင္း ေရွး ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ဆံုးမၾကတာပါ။ သီလ မရွိတဲ့လူ ေျခေထာက္မရွိုတဲ့လူနဲ. တူတယ္။ ေျခေထာက္မရွိရင္ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါ လုိရာကို မေရာက္ႏိူင္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္သင့္တာေတြ မျဖစ္ပဲ ထင္တုိင္း မေပါက္ ဆုေတာင္း မျပည့္ ျဖစ္ေနရင္ ကုိယ့္သီလ ကိုယ္ ျပန္စစ္ပါလုိ. ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ သဒၶါမရွိတဲ့လူ လက္မရွိုတဲ့လူနဲ. တူတယ္။ လက္ မရွိတဲ့ လူ လုပ္ခ်င္တာ မလုပ္ႏိူင္ ယူခ်င္တာ မယူနူိင္ ျဖစ္ေနရသလုိ သဒၶါလက္ မရွိတဲ့ လူလညး္ အတူတူပါပဲ။ ဒါနမျပဳႏူိင္ သီလ မက်င့္ႏူိင္ ဘာဝနာ မပြားႏူိင္နဲ. လူျဖစ္ပါလ်က္ကယ္နဲ. လူခ်င္းမတူ လူစဥ္မမီ ျဖစ္္သြားပါတယ္။ သီလလည္းမရွိ သဒၶါလည္း မကပ္တဲ့သူကေတာ့ ေျခမဲ့လက္မဲ့ ဆုိတာ လုိေပါ့ တကယ့္ကို ဒုကၡတလံုးလံုး လူျဖစ္ရံႈးေတာ့တာပါပဲ။ ဒီစာမွာေတာ့ သီလအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာေလးေတြ ေဝမွ် ဓမၼဒါန ျပဳခ်င္ ပါတယ္။ သီလအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာမွာ သီလဆုိတဲ့ စကားလံုးက စျပီး စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္း ပို အေျခခံက်ပါလိမ့္မယ္။ ( ဘုန္းၾကီးတုိ.ရဲ. ေက်းဇူးရွင္ မံုရြာ ပေဇၨာတာရံု ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးကေတာ့ မၾကာမၾကာ ရီစရာအေနနဲ. ေျပာတတ္တာရွိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ.က အတည္လုိလို ေနာက္တာလုိလုိနဲ. ဘုန္းႀကီးကို ေျပာၾကတယ္တဲ့။ ပေဇၨာတာရံု ဆရာေတာ္က ဘုန္းႀကီးမွာေပါ့ သီလနဲ. ျပည့္စံုတာကိုး။ သီလမွ ေရွ.သီလေရာ ေနာက္သီလေရာ ျပည့္စံုတာလို. ေျပာျကသတဲ့။ ေရွ.သီလက ဆရာေတာ္ႀကီး ရဲ. ရဟန္းသီလ ေနာက္သီလက ဆရာေတာ္ၿကီးရဲ. ညီမအရင္း ေက်ာင္းကိစၥအဝဝကို တာဝန္ယူထားတဲ့ သီလရွင္ၿကီးကို ေျပာတာပါ။ ဆရာေတာ္ၿကီးကို ဝိနည္း ေလးစားလုိ. ဒကာ ဒကာမ ေတြက ၾကည္ညိဳၾကသလုိ သီလရွင္ၿကီး ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရး ေကာင္းလို. အလွဴခံ ေကာင္းလို. ဘုန္းၿကီးတာလုိ. နည္းနည္း ေထ့ေငါ့ခ်င္တာလည္း ပါတာေပါ့။ သီလဆိုတာ ဖြားသီလ မယ္သီလကို ေျပာတာလုို. ဆိုေလာက္ ေအာင္ ညံ့တဲ့ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ေတာ့ ရွိမွာမဟုတ္ ပါဘူး။) ဒါေပမယ့္ သီလဆိုတာ ဘာလဲ ဆိုရင္ သီလ ဆိုတာ သီလေပါ့ကြ။ ၅/၈/၁၀ပါး သာမေဏသီလ ရဟန္းသီလ စသည္ သီလ အလီလီေပါ့ကြာ ဆိုတဲ့ အေျဖမ်ဳိးထက္ ဂဃနဏရွိတဲ့ အသိမ်ဳိးသိဖုိ. အေျဖမ်ဳိး ေျဖတတ္ဖို. ဆိုရင္ေတာ့ အေျခခံ ကေန စတာ ပုိၿပီးေရေရရာရာ ရွိပါလိမ့္ မယ္။ သီလဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလံုးကို "အေလ့ရွိိသည္" လို. ျမန္မာျပန္ႏူိင္ပါတယ္။ အေလ့အထ ရွိတာကို ဆုိလုိတာပါ။ ထပ္ခ်ဲ႕လိုက္ရင္ လုပ္ေလ့ရွိတာ ေျပာေလ့ရွိတာေပါ့။ စိတ္ပိုင္းကိုေတာ့ ခ်န္ထား လိုက္ဦး။ အဲဒါက သမာဓိပိုင္း ပညာပိုင္းနဲ. ေျပာရမယ္။ ဆက္ရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီ လုပ္တာနဲ. ေျပာတဲ့ အေလ့အထက ေကာင္းမေကာင္း။ ေကာင္းရင္ သီလေကာင္းတယ္ေပါ့။ မေကာင္းရင္ သီလ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဒါကို စကားလံုး ဖလွယ္ေျပာရင္ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူး လုိ. ေျပာႏူိင္တာေပါ့။ ဒီ အေျခခံ သေဘာကို နားလည္မယ္ဆိုရင္ သီလပိုင္းနဲ. စပ္လာရင္ ေတြးတတ္ စဥ္းစားတတ္ နားလည္သိတတ္ဖို. ေတာ္ေတာ္ကို လြယ္သြားပါျပီ။ ဥပမာ ငါးပါးသီလမွာ သူ.အသက္သတ္မႈကို ေရွာင္ဆုိရင္ ကိုယ္နဲ. မေကာင္းတာမလုပ္တဲ့ အေလ့အထကို ေျပာတာေပါ့။ လိမ္ညာမႈကိုေရွာင္ဆုိရင္ ႏွဳတ္နဲ. မေကာင္းတာ မေျပာတဲ့ အေလ့အထကို ဆိုလိုတယ္ေပါ့။ ဒါက ေရွာင္ရတဲ့ (ဝါရိတၱ သီလ)ကိုေျပာတာပါ။ ေဆာင္ရမယ့္ (စာရိတၱ သီလ)ဆိုတာ တစ္ပုိင္းရွိပါေသးတယ္။ မသတ္ရံုတင္မကဘူး မေသေအာင္ က်န္းမာ အသက္ရွည္ေအာင္ ဘာလုပ္ေပးလဲေပါ့။ (ေဆးကုေပးတာတုိ. ေဆးထြင္ေပးတာတုိ. က်န္းမာေရး ပညာေပးတာတုိ. ေရေကာင္းေရသန္. နဲ. အာဟာရျပည့္ဝတဲ့ အစားအေသာက္ ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးတာတုိ. သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိ္မ္းသိမ္းတာ စသည္စသည္ေပါ့) မလိမ္ရံုတင္မက သစၥာစကားကိုေျပာမယ္ အလိမ္ မခံရေအာင္ ကာကြယ္ေပးမယ္ စသည္ေပါ့။ ရုိင္းစုိင္းႀကမ္းတမ္းတဲ့ စကားမေျပာဘဲ ေမတၱာေရွ.ထား ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ.တဲ့ စကားေျပာတာ။ ကြဲျပားေအာင္ ကုန္းတိုက္ စကားမေျပာဘဲ ေစ့စပ္ေအာင္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ နားလည္မႈရွိေအာင္ ခ်စ္ျကည္ေရးစကား ေျပာတာ။ အႏွစ္မဲ့တဲ့စကားမေျပာ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ေလာကီေလာကုတ္ အစီးအပြား ႀကီပြား ေၾကာင္း အႏွစ္အသားပါတဲ့ စကားေျပာတာေပါ့။ ေနာက္ဆံုး အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ သီလဆိုတာ ကိုယ္နဲ.လုပ္ ႏႈတ္နဲ.ေျပာတဲ့ အေလ့အထ မွန္သမွ်ကို ဆိုလုိတာပါ။ လူတစ္ေယာက္ သီလရွိမရွိ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမေကာင္းဆိုတာ သူဘာလုပ္လဲ ဘယ္လုိုလုပ္လဲ သူဘာေျပာလဲ ဘယ္လုိေျပာလဲ ဆိုတာနဲ. ေကာက္ခ်က္ခ်တာေပါ့။ ဆိုေတာ့ မနက္ အိ္ပ္ရာထကေန ညအိပ္ရာဝင္အထိ လုပ္သမွ်ေျပာသမွ်ေတြက သီလ ကိုယ္က်င့္ တရားထဲ အက်ဳံးဝင္တာကို နားလည္ေလာက္ပါျပီ။ ဘယ္လုိိအိပ္လဲ ဘယ္လို ႏိုးလာျပီး ဘယ္လုိ မ်က္ႏွာသစ္လဲ ေရခ်ဳးိခန္း အိမ္သာခန္း ဘယ္လုိသံုးလဲ။ ကိုယ္လုပ္သမွ် ေျပာသမွ် သူတစ္ပါးကို ထိခုိက္နစ္နာေစသလား ခ်မ္းသာ ေစသလား။ ဥပမာ အိပ္ရာ ထတာကိုက သူတစ္ပါး အိပ္ေရး ပ်က္ေအာင္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆူဆူညံညံ လုပ္ေလ့ရွိလား။ အျမဲသူတစ္ပါးကို စာနာစိတ္နဲ. လုပ္ေလ့၇ွိလား။ ဝင္လာတဲ့သူ နံလိုက္တာ ညစ္ပတ္လိုက္တာလို. စိတ္ဆင္းရဲမသြားေအာင္ ရြံမသြား ေအာင္ အိမ္သာေရခ်ဳိးခန္းကို ေနာက္လူအတြက္ အျမဲစဥ္းစား သန္.သန္.ရွင္းရွင္းသံုးေလ့ ရွိလား မရွိလား။ ကြမ္းတံေတြး ေထြးခ်င္ရာေထြးတဲ့ အေလ့ရွိလား။ စကားေျပာတဲ့ အခါ သူ တစ္ပါးကို စိတ္ ထိခုိက္သြားေအာင္ ေျပာလား။ ကုန္ကုန္ေျပာၾကစုိ. လက္လႈပ္လႈပ္ ေျခလႈပ္လႈပ္ ကိုယ္နဲ.လုပ္သမွ် ဘာေျပာေျပာ ႏႈတ္ကေျပာသမွ် သီလနဲ. စပ္ဆုိင္ေနတာလို.သိမွ ျပည့္စံုုပါမယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာေျပာေျပာ သူတစ္ပါး မထိခုိက္ မနစ္နာ ေအာင္ လုပ္မွ ေျပာမွ သီလရွိ ကို္ယ္က်င့္ ေကာင္းသူ ျဖစ္လာပါမယ္။ အဲဒါ ေမတၱာတရားပါ။ သူတစ္ပါးကို ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာရွိမွ ငါလုပ္တာ ေျပာတာ သူတစ္ပါးကို ထိခုိက္ေနလား ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိး ေတြးပါတယ္။ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါး သူေတြ မေတြးတတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေဒါေသာ သီလေဟတု ေမတၱာသည္ သီလရဲ. အေၾကာင္းလုိ. အ႒သာလိနီမွာ ဆုိပါတယ္။ ဒီအထိ ေရးခဲ့သမွ်ကို ေဆာင္ပုဒ္ေလးနဲ. အႏွစ္ခ်ဳပ္ပါမယ္။ ကိုယ္နဲ. ႏႈတ္က ျပဳေျပာၾက အေလ့ သီလပါ။ ေရွာင္ရ ေဆာင္ရ ထုိသီလ ႏွစ္ဝ ရွိသည္သာ။ မေကာင္းတာေရွာင္ ေကာင္းတာေဆာင္ ေစာင့္ေရွာက္သမွ် က်င့္သံုးသမွ် ေစာင့္သံုုး ဆိုင္ရာ သီလ ေအာင္။
Saturday, July 31, 2010
သီလ (၁)
0 comments:
Post a Comment