“စိတ္ကၾကည္စြာ ေစတနာျဖင့္ သဒၶါဝမ္းတြင္း ေပးကမ္းျခင္းကား ရျခင္းထက္သာ ဝမ္းေျမာက္စြာသည္ မဂၤလာလြန္ျမတ္ ျဖစ္သတတ္ရွင့္။” (မဃေဒဝလကၤာ) ဘုရားရွင္က မဂၤလသုတ္မွာ ဒါနဉၥ -ေပးကမ္းျခင္းသည္လည္း မဂၤလာ တစ္ပါး လို. ေဟာပါတယ္။ ရယူျခင္းသည္ မဂၤလာလုိ. ေဟာေတာ္မမူပါ။ ဒီလကၤာေလး ဖတ္မိတိုင္း စာေရးဆရာေဖျမင္ ့ ဘာသာျပန္တဲ့ “ႏွလံုးသား အာဟာရ” ဆုိတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲက အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို အၿမဲသတိရမိတယ္။ ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္ထဲကို သူေ႒းသား တစ္ေယာက္ ကားသစ္ႀကီးနဲ. ျဖတ္သြားေတာ့ ဆင္းရဲသား ကေလးေလး တစ္ေယာက္က ေငးၾကည့္ေနသတဲ့။ ေမြးေန.လက္ေဆာင္ရလာတဲ့ ကားသစ္ႀကီး ထုတ္စီးလာတဲ့ သူေ႒းသားက စိတ္ေကာင္းဝင္ၿပီး ဆင္းရဲသား ေလးကို ကားေပၚေခၚ ဟိုနားဒီနား တင္စီး ၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ပို.သတဲ့။ ကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ဆင္းရဲသား ကေလးေလးက ကားကုိ လက္ဖဝါးေလးနဲ. ဖြဖြေလးထိၿပီး ပတ္ခ်ာလွည့္ စိုက္ၾကည့္ရင္း ေမးသတဲ့။ “အစ္ကို ဒီကားအသစ္ႀကီး ဘယ္လုိရလဲ”ေပါ့။ သူေ႒းသားက “ဒါ ငါ့ အစ္ကိုက ငါ့ကုိ ေမြးေန.လက္ေဆာင္ေပးတာ”လို. ျပန္ေျဖေတာ့ ဆင္းရဲသားေလး ပါးစပ္ဟသြားၿပီးေနာက္ ေတြေတြေလး စဥ္းစားေနသတဲ့။ ဒါနဲ. သူေ႒းသားက ေမးသတဲ့ “ေဟ့ မင္း ဘာစဥ္းစားေနလဲ” ေပါ့။ (ဘာစဥ္းစား ေနမယ္ ထင္လဲ။) သူေ႒းသားက ဆက္ေျပာတယ္ “မင္း ~~~ငါ့မွာလည္း အဲဒီလို အစ္ကိုမ်ဳိး ရွိရင္ ေကာင္းမွာ” လို. ေတြးေနတာမဟုတ္လား” လို.။ ဆိုေတာ့ ဆင္းရဲသား ကေလးေလးက ဘာေျပာတယ္ထင္လဲ။ မဟုတ္ပါဘူး အစ္ကိုရယ္” တဲ့။ ့ သူေ႒းသားက “ေအာင္မယ္ ကဲ မဟုတ္ရင္ မင္းက ဘာေတြးေနတာလဲ” လုိ. ထပ္ေမးေရာ။ ကေလးေလးက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့“ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလုိ အစ္ကိုမ်ဳိး ျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ အစ္ကိုရာ” တဲ့။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူေ႒းသား ဟင္ ခနဲဆို ေတြသြားတယ္။ (သူေ႒းသားေလးက တအားစိတ္ဝင္စားသြားၿပီး ဇစ္ျမစ္လုိက္ၾကည့္ေတာ့ ဒီကေလးမွာ ဒုကၡိတ ညီငယ္ေလး တစ္ေယာက္ရွိေနတာကုိး။ ဆုိေတာ့ ဒီညီေလးကို ဘယ္ေလာက္သနား ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လိမ့္မလဲ ဆိုတာ အားလံုး မွန္းဆၾကည့္ႏူိင္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးအေပၚ သနားၾကင္နာကရုဏာနဲ. ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာထားေနသူမ်ဳိးဟာ ရယူျခင္းမွာ အရသာခံဖုိ.ထက္ လိုေနတဲ့သူကို ျဖည့္ေပးခ်င္တာ ေပးေန ရတာမ်ုဳိးကို ေပ်ာ္တာပါ။) ကိုရီးယားမွာ ေက်ာင္းတည္လုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္လ အတြင္းမွာ ေက်ာင္းတက္ပြဲ၊ ႏွစ္သစ္ကူးအလွဴနဲ. တရားပြဲ က်င္းပျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ပြဲတုန္းက ဖြင့္ပြဲကို ေနာက္မွသတ္သတ္ က်က်နန လုပ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ တမင္ ေက်ာင္းတက္ပြဲ ဆိုၿပီး လူ သံုးေလးဆယ္ေလာက္နဲ. အက်ဥ္းရံုးေပါ့ေလ လို. မွန္းခဲ့ေပမယ့္ လူတစ္ရာေက်ာ္သြားတယ္။ ႏွစ္သစ္ကူး အလွဴနဲ. တရားပြဲ တစ္ရာေလာက္ဆို မွန္းလိုက္တာ ႏွစ္ရာနီးပါး ျဖစ္သြားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အက်ဥ္းရံုး အက်ဥ္းရံံုးနဲ. က်ယ္က်ယ္သြားတာ အလွဴထံုးစံပါ။ ဒါေပမယ့္ ႏိူင္ငံရပ္ျခားမွာ အဲဒီလုိ လုပ္ႏူိင္တဲ့ ကိုယ့္လူမ်ဳိးေတြကို တကယ္အံ့ၾသမိတယ္။ တပတ္ ၇ ရက္ နီးပါး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ၾကားက စေနညေန စီစဥ္ တနဂၤေႏြေန. ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း တစ္ပြဲ အကြက္ေစ့ေစ့ႏြဲၿပီး တနလၤာေန. အလုပ္ျပန္စဆင္းတယ္။ ၾကည့္လုိက္ေတာ့လည္း ဒကာေတြခ်ည္းပဲ။ ဘာခ်က္မလဲ ?မျဖစ္တာမရွိဘူး။ ပလာတာလား? မုန္.ဟင္းခါး? နန္းႀကီးသုတ္? ေက်ာက္ေက်ာမုန္.? ဒံေပါက္ပါမက်န္။ တစ္ညလံုး ခ်က္ဟယ္ ျပဳတ္ဟယ္နဲ. တစ္ေမွးမွ မအိ္ပ္ၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ မိုးလင္းေတာ့လည္း လာသမွ် ျပင္ဆင္ ေကၽြးေမြး ”ဧည့္ခံရတာ။ ၿပီးရင္ ေဆးေၾကာသိ္မ္းဆည္း သန္.ရွင္းေရးနဲ. အမိႈက္ျပစ္တာပါ အၿပီးအစီး။ ၾသခ်ရေအာင္ လုပ္ႏိူင္ၾကပါေပတယ္။ ညမအိပ္ရလုိ. ကိုယ္ကသာ စိတ္ပူေနတာ သူတုိ.ၾကည့္လုိက္ေတာ့လည္း ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ. တက္တက္ၾကြၾကြ ပဲ။ ေနာက္ေန. အလုပ္ထဲေရာက္မွ အိပ္ငိုက္ျပီး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ မရၾကပါေစနဲ.။ သတိထားၾကပါ လုိ. ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မွာလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ေန. စိတ္သိပ္မခ်တာနဲ. ဖုန္းဆက္ၾကည့္ရ ေသးတယ္။ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ၾကပါဘူး။ အခု လာမယ့္ ၂၃ရက္္ တနဂၤေႏြ တရားပြဲမွာပါ အလွဴလုပ္ၾကဦးမယ္လုိ. ေလွ်ာက္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးက တို.ဒကာေတြ ပန္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အသင္းတိုက္က ကိုရီးယား ဒကာ ဒကာမေတြကလည္း အေကၽြးအေမြး တာဝန္ယူလွဴပါရေစ ေျပာေနလို. အျမဲမဟုတ္ေတာင္ သူတို.အလွဴ တစ္ခါတစ္ေလ စားၿပီး တို. တရားပြဲအျပီး ေအးေအးလူလူ ျပန္ၾကရေအာင္ေျပာလည္း လွဴခ်င္ၾကတယ္။ “မပန္းပါဘူး ဘုရား”တဲ့။ ဒါနံနာမ ယုဒၶသဒိသံ-အလွဴေပးတယ္ဆုိတာ စစ္တိုက္ရတာနဲ.တူတယ္။ “မုခ်မွတ္ယူ ေလာကလူတြင္ အလွဴေပးျခင္း စစ္ထိိုးျခင္းကား မယြင္းတူမွ် တူကုန္ၾကတည့္။” (မဃေဒဝလကၤာ) ဒါနေစတနာနဲ. မစၧရိယ စစ္ပြြဲ စစ္တိုက္ရတာ သူတို. ေပ်ာ္ေနၾကတာေနမွာပဲလို. ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသာသနာ ဒါနတစ္ခုထဲနဲ. မၿပီးတာ ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲမွာ စိုးရိမ္္မိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။
Thursday, May 13, 2010
“ရျခင္းထက္သာ ဝမ္းေျမာက္စြာသည္”
0 comments:
Post a Comment