... မဇၥ်ိမယာန (ဓမၼယာန)အဖြဲ. သုိ. ေပးစာ (၂) ...ဓမၼယာန အဖြဲ.သူ/သားမ်ားသုိ. ၁၉-၂-၁၁ ပညာယ သံသာရဒုကၡနိဗၺိဒါ, ကရုဏာယ သံသာရ ဒုကၡသဟနံ; ပညာေၾကာင့္ သံသရာ ဝ႗္ဆင္းရဲကို ၿငီးေငြ.တယ္။ မဟာကရုဏာေၾကာင့္ သံသရာ ဝ႗္ဆင္းရဲကို ၾက့ံၾက့ံခံေတာ္မူတယ္။ ပညာယ ပရဒုကၡပရိဇာနံ, ကရုဏာယ ပရဒုကၡပၸ႗ိကာရာရေမၻာ။ ပညာျဖင့္ သူတပါးရဲ. ဒုကၡကုိသိတယ္။ ကရုဏာျဖင့္ သူတပါးရဲ. ဒုကၡကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖို. အားထုတ္တယ္။ ”ပညာယ သယံ တရဏံ, ကရုဏာယ ပေရသံ တာရဏံ။ “ပညာျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို သံသရာ ဝ႗္ဆင္းရဲမွ ကူးေျမာက္ေစ၍ ကရုဏာျဖင့္ သူတပါးတို.အား ကူးေျမာက္ေစတယ္။ ”ပညာယ ဗုဒၶဘာဝသိဒၶိ, ကရုဏာယ ဗုဒၶကိစၥသိဒၶိ; ပညာျဖင့္ ဘုရားအျဖစ္ ၿပီးစီးတယ္။ ကရုဏာျဖင့္ ဘုရားကိစၥၿပီးတယ္။ ”ကရုဏာယ ဝါ ေဗာဓိသတၱဘူမိယံ သံသာရာဘိမုခဘာေဝါ, ပညာယ တတၳ အနဘိရတိ; ကရုဏာေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းအျဖစ္ သံသရာကုိေရွးရႈက်င္လည္ေနရေသာ္ျငားလည္း၊ ပညာေၾကာင့္ ထို ဘဝသံသရာ၌ ေပ်ာ္ပိုက္ေတာ္မမူ။” တထာ ကရူဏာယ ပရံ အဝိဟိ ံသနံ, ပညာယ သယံ ပေရသံ အဘာယနံ;“ ကရုဏာေၾကာင့္ သူတပါးကို ညွင္းဆဲေတာ္မမူ၊ ပညာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သည္ သူတစ္ပါးတုိ.ကို (ဘယ္သူ.ကိုမွ်) မေၾကာက္။ ”ကရုဏာယ ပရံ ရကၡေႏၲာ အတၱာနံ ရကၡတိ, ပညာယ အတၱာနံ ရကၡေႏၲာ ပရံ ရကၡတိ;“ ကရုဏာျဖင့္သူတပါးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း မိမိကုိယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ရာေရာက္၏။ ပညာျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ရင္း သူတပါးကို ေစာင့္ေရွာက္ရာေရာက္၏။ ”တထာ ကရုဏာယ ေလာကနာထတာ, ပညာယ အတၱနာထတာ;“ ကရုဏာေၾကာင့္ ေလာက၏ ကုိးကြယ္ရာျဖစ္၍ ပညာေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏။”
အားလံုး မဂၤလာပါ။
အဖြဲ.ဝင္ေတြ အားလံုး ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ. လူငယ္ဖြံ.ၿဖိဳးေရး အလုပ္တစ္ခု အစျပဳခဲ့ၾကပါၿပီ။ အစမွာ ျဖစ္တဲ့ (အာရမ)ၻ ထႁကြလံု.လနဲ. လုပ္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ ေကာက္ရိုးမီးလုိ ဝုန္းခနဲေတာက္ၿပီး ဝုတ္ခနဲ ၿငိမ္းသြားတာမ်ဳိး မျဖစ္ဖုိ. ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။ ဘယ္အလုပ္မဆုိ အခက္အခဲဆုိတာ ရွိပါတယ္။ အခု လုပ္ေနရင္းကေန အခက္ အခဲေသာ္ လည္းေကာင္း စိတ္ဝင္စားမႈနညး္လာတာေသာ္ လည္းေကာင္း ဆန္.က်င္ဘက္ အဖ်က္တရားေတြ အခက္အခဲ မ်က္ႏွာဖံုးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ. ေပၚလာ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ အခါမ်ဳိးမွာ အပ်င္းတရား အေၾကာက္တရားေတြကုိ ခါထုတ္ပစ္ႏူိင္တဲ့ (နိကၠမ) မဆုတ္မနစ္ ၾကံ့ၾက့ံခံႏုိင္တဲ့ လံု.လမ်ိဳးရွိပါလုိ. အားေပးပါရေစ။ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊားႏူိင္ၿပီးေနာက္လည္းပဲ စမိတဲ့ အလုပ္ ငုတ္မိသဲတုိင္ တက္ႏူိင္ဖ်ားေရာက္ ပန္းတုိင္ ေပါက္ေအာင္ အေရာက္သြားဖုိ. အဆက္မျပတ္ တရစပ္ထြက္ေနတဲ့ (ပရကၠမ) စြဲၿမဲတဲ့ ဇြဲလုံ.လကို ေမြးျမဴ က်င့္သံုးႏိူင္ၾကပါေစေၾကာင္း တုိက္တြန္းအားေပးလုိက္ပါတယ္။
ဝီရိယသံုးျဖာ ပြားေစရာ
အာရမၻ၊ နိကၠမႏွင့္ ပရကၠမတဲ့ ဝီရိယသံုးျဖာ
မ်ားသတၱာ သိဒၶိၿပီးေအာင္ ပြားၾကေစရာ။
တုိ. အမ်ဳိးသား ေရႊျမန္မာ
ကိုးကြယ္တာ ရတနာ “သံုး” ေပမို.
ေလာင္းျမတ္စြာ ပါရမီခရီးကို
စံျပဳကာ နည္ယူမွီးၾကပါစို.ကြယ္။
ပြားေစရာ ဝီရိယသံုးကို
စိတ္ႀကီးဝင္ အားကုန္ရုန္းလိုက္မယ္။
က်ဳံးလုိက္ ေရႊဘုန္း။
“အလုပ္ မဟုတ္တာနဲ. အလုပ္ရႈပ္ေနလို. တကယ့္ အလုပ္ကို လုပ္ဖုိ. အခ်ိန္ မရွိဘူး။”
လက္ရွိ တုိ.ႏိူင္ငံရဲ. နိစၥဓုဝ လူေနမႈဘဝကို ထင္ဟပ္ေနတဲ့စကားပါ။ ကိုယ္လည္း ဒီ မထူးဇတ္ထဲ ဝင္ကေနရင္ ဘာမွ ထူးမွာမဟုတ္ပါ။ ဘာမွ မထူးတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ေလာကမွာ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္လာတာ မရွိပါ။
ဓမၼယာန အဖြဲ.သူအဖြဲ.သားမ်ားတို.~
ထူးျခားသာလြန္ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္တဲ့ အေတြး အေျပာ အလုပ္ေတြနဲ. မိမိအက်ဳိး အေဆြအမ်ဳိးတို.ရဲ.အက်ဳိး ေလာကအက်ဳိး စြမ္းစြမ္းတမံသယ္ပုိးျခင္းျဖင့္ ေလာကကို အလွဆင္သူမ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို.။
“ေပးႏူိင္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္လို. မရွိရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို.။”
ေပးတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကရွိမွ။ ကိုယ္က က်န္းမာေရးေကာင္းပါမွ ကရုဏာ၊ ေမတၱာ၊ ပညာ၊ အာဏာ၊ ဥစၥာ တစ္ခုခု ရွိမွသာ သူမ်ားကုိ ေပးႏိူင္ပါတယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူကို တကယ္သနားရင္၊ အမ်ားကို တကယ္ ခ်မ္းသာေစခ်င္ရင္၊ တကယ္သိေစတတ္ေစခ်င္ရင္၊ တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းစိတ္ခ်လံုၿခံဳတဲ့ဘဝ ရေစခ်င္ရင္၊ တကယ္ ျပည့္စံုႁကြယ္ဝေစခ်င္ရင္ ကိုယ့္မွာ ေပးစရာ တစ္ခုခုေတာ့ရွိမွ ျဖစ္မယ္။ သူတစ္ပါးကို ငါေပးႏူိင္တဲ့အရာ ငါ့မွာ ဘာရွိလဲ ျပန္ေမးပါ။ ေပးႏူိင္သူမ်ားျဖစ္ၾကဖို. မရွိရွိေအာင္ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစားၾကပါစို.။
“ကုသိုလ္ ဥစၥာ က်န္းခံ့သာ၍ ပညာတန္ခုိး တစ္မ်ဳးိမ်ဳိးမွ အက်ဳိးမထြက္ ထိုေန.တြက္ သက္သက္ ဝမ္းနည္းဖြယ္။” (မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
ဒါသည္ပင္လွ်င္ ရွင္ေတာ္ဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားလမ္စဥ္ျဖစ္ပါတယ္။
“ပညာေၾကာင့္ သူတပါးရဲ. ဒုကၡကုိသိတယ္။ ကရုဏာေၾကာင့္ သူတပါးရဲ. ဒုကၡကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖို. အားထုတ္တယ္။
”အေလာင္းေတာ္ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ဘဝပဲ ၾကည့္ပါ။ ပညာႀကီးလြန္းလို. သတၱဝါတေတြ သံသရာထဲ တဝဲလည္လည္ စုန္ဆန္ေမွ်ာပါ ဆင္းရဲေနၾကရွာတာကို သိလြန္လြန္းလို.၊ “သတၱဝါေတြ သံသရာ ဝ႗္ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္ေစရမယ္ေဟ့” ဆိုတဲ့ မဟာကရုဏာေတာ္ ႀကီးနဲ. အားထုတ္ေတာ္မူလိုက္တာေလ~ ~ ~ ေလးအသေခ်ၤနဲ. ကမၻာတစ္သိန္း။ မဟာကရုဏာေတာ္ အားအစြမ္းသာမရွိရင္ ဒီပါရမီ ခရီးၾကမ္းကို ဘယ္သူ ဘယ္လို ေလွ်ာက္ပါ့မယ္။ ၾကံစည္ဖို. အသာထား အသံၾကားရုံနဲ. ရြံရွားတုန္ဟီး ၾကက္သီးထစရာအမႈႀကီးပါ။ ေလးအသေခ်ၤနဲ. ကမၻာတစ္သိန္း မဆိုထားပါနဲ. ႏွစ္တစ္ရာေလာက္မွ ျပည့္ေအာင္မေနရတဲ့ ဒီတစ္ဘဝေလးမွာေတာင္ အလုပ္တစ္ခု အစျပဳၿပီး အဆံုးေပါက္ေအာင္ မေလွ်ာက္ႏူိင္ၾကတဲ့သူက တစ္ရာမွာ ကိုးဆယ့္ကိုး ဒႆမ ကိုး မဟုတ္လား။
ခုဒၵကနိကာယ ဣတိဝုတၱကပါဠိ---------) အ႒ကထာ ႏွာ-၁၃
Friday, March 4, 2011
ျမန္မာျပည္သုိ. ေပးစာမ်ား ၂
0 comments:
Post a Comment